Շատ հաճախ դեպի սեռային հարաբերություն առաջնորդող մղումն անգիտակից է:

-Ես չէի ուզում, այդպես ստացվեց, – զղջման այս զգացումը գալիս է չգիտակցված քայլերից, որոնց համար անձը, միևնույնն է, միանգամայն պատասխանատու է: Մարմնի տարբեր բարեմասնությունների էրոտիկ ցուցադրումը, որը հաճախ անձի ինքնավստահության պակասի ածանցյալն է և դրա հաղթահարման միջոց, սեռային հարաբերության տանող կարևոր նախադրյալ է: Այսօրինակ կերպով գրավելով տղամարդու ուշադրությունը` աղջկա անձը ինքնահաստատվում է, ընդ որում ինչքան շատ են ուզողները, այնքան ավելի բարձր է լինում ինքնագնահատականը: Իր հրահրող վարքի հետևանքների մասին աղջիկը ամենաքիչն է մտածում այդ պահին: Երբ հասունանում է սեռային հարաբերության պահը, աղջիկն այնքան սերտորեն է նույնացված իր այդ դերին, որ անհնարին է դառնում տղամարդուն մերժելը (ինչը և նրա իրական ցանկությունն է) և ահա…առնանդամ-հեշտոց կապը փաստ է դառնում: Մի տեսակ թակարդի պես բան է ստացվում, ուրիշների դեմ լարած թակարդում հենց լարողն է ընկնում: Կատարվածի վերլուծությունից սովորաբար աղջկա ինքնագնահատականը միանգամից իջնում է, մինչդեռ իր վարքի յուրաքանչյուր քայլով նա անգիտակցաբար տանում էր դեպի այդ «հաղթական ավարտը»:

Ուրեմն, ինչպես է հնարավոր պահպանել կուսությունը, որը չի նշանակում սեռական հարաբերություն ունենալ, խախտել կուսաթաղանթի ամբողջականությունը և հետո կարել այն: Կարծում եմ համաձայն եք, որ կուսության գաղափարի կարևոր մասն են կազմում մաքրությունը, անհասանելի մնալը, մաքրությունից փայլելը, պսպղալը, անհոգ ուրախությունը: Դժվար չէ կռահել, որ նշվածներից և ոչ մեկը կապ չունի կուսաթաղանթի հետ, որը հեշտոցամուտքում տեղակայված շարակցական հյուսվածքի կտոր է: Վերոնշյալ բնութագրիչների կրողը ամենևին կուսաթաղանթը չէ, և ոչ էլ անձը` բարոյականության մասին իր պատկերացումներով, արժեքային համակարգով: Կուսության կրողը սեռականության ինքնաճանաչման հասած, սեռական կիրքը հաղթահարած անձն է՝ անկախ կուսաթաղանթի առկայությունից:

Մեջտեղից վերացնելով գլխավոր արգելքը` կուսաթաղանթը, թեկուզև ժամանակավոր, կամ ուղղակի շրջանցելով այդ արգելքը, մենք խաբում ենք ինքներս մեզ, էլ ինչ արժեք ունի ցուցադրվող անարատությունը, մաքրությունը, անկեղծությունն ու վստահությունը, եթե ես ինքս գիտեմ, որ ադպիսին չեմ: Ավանդապահ երկրներում, ինչպիսին Հայաստանն է, հասարակական օրենքների բախումը բնության օրենքներին ցավոք, շատ հաճախ պատճառ է դառնում սեռականության տարբեր դեֆորմացիաների, սրանից բխող զանազան առողջական հետևանքներով: Չմոռանանք սակայն, որ կրել կուսության գաղափարը չի նշանակում կուսաթաղանթի առկայություն, ուստի շատ կուսաթաղանթ ունեցող աղջիկներ կույս չեն կարող համարվել այն պարզ պատճառով, որ չնայած արգելել են ներթափանցումը, անգամ ֆիզիկական որևէ շփում չի եղել, բայց մտքով ու սրտով մոտեցել են տղամարդուն:

Փակել

Վերջերս հեռուստացույցով մի հետաքրքիր հաղորդում էի դիտում, չեմ հիշում եվրոպական որ երկրում էր նկարահանած, մի լրագրող հարցում էր կատարում փողոցում քայլող պատահական տղամարդ անցորդներին, թե ինչպես են նրանք վերաբերվում կնոջ օրգազմի հիմնախնդրին։ «Ներեցեք, ի՞նչ եք կարծում, կանայք կեղծու՞մ են իրենց օրգազմը,- հարցնում էր լրագրողը տղամարդ անցորդներին: -Իհարկե, շատ կանայք են խաբում և սեռապես անբավարարված են,- անմիջապես պատասխանում էր տղամարդը: -Իսկ Ձե՞րը, Ձեր կինն էլ է կեղծո՞ւմ»: Այս հարցին հետևում էր լարված լռություն, որին հաջորդում էր տղամարդու վստահ պատասխանը. «Իմը՝ ո՛չ, իմը չի կեղծում: -Ո՞չ, -նորից էր հարցնում լրագրողը,- Իհարկե, ոչ- համոզված պատասխանում էր տղամարդը»:

Թե ինչպիսի պատկեր է տիրում այս հարցի շուրջ Հայաստանում, դժվար է ասել, քանի որ չկան համապատասխան վիճակագրական հետազոտություններ։ Արդյո՞ք հայ կանայք նույնպես կեղծում են իրենց օրգազմը և ինչքա՞ն համատարած է այս երևույթը։ Համենայն դեպս մեր կլինիկական փորձը վկայում է, որ նմանատիպ կանայք քիչ չեն։ Օրգազմ չապրելու և այն կեղծելու խնդրով ամուսիններից թաքուն մեր կլինիկա դիմող կանանց թիվը վերջին 5 տարիների ընթացքում աճել է, միգուցե կանանց ֆինանսական անկախության ձեռք բերման շնորհիվ:

Ինչո՞ւ է տղամարդկանց համար այդքան կարևոր իրենց կանանց օրգազմը և ինչո՞ւ են նրանք համոզված, որ իրենց կինը անպայման հասնում է օրգազմի։ Ինչո՞վ է պայմանավորված լռությունը, որը հաջորդում է անձամբ իրենց սեռական կյանքին վերաբերող հարցադրմանը։ Ենթադրենք` վերոնշյալ տղամարդը սեռային կապեր էր ունեցել մի քանի կանանց հետ և լռության այդ մի քանի րոպեները հարկավոր էին, որպեսզի նա մտովի վերհիշեր այդ կանանց հետ իր փորձը: Բայց միևնույն հարցին երկրորդ, երրորդ տղամարդը նույնպես պատասխանում էին հապաղումով: Ի՞նչն է հապաղման այդ պատճառը, ու ի՞նչ են նշանակում այդ կրկնվող «ոչ»-երը: Գրեթե բոլոր տղամարդիկ համոզված էին` կանանց հիմնական մասը ձևացնում է, բայց ոչ իրենցը: Ամեն անգամ լռության միևնույն դադարը, երբ հնչում էր «իսկ ձե՞րը» հարցը:

Երկար մտորելով այս հարցի շուրջ, ահա այսպիսի միտք ի հայտ եկավ` իրենց անգիտության խոստովանումը կնշանակեր բացահայտել և ընդունել, որ իրենք բացարձակ իշխանություն չունեն ինտիմ հարաբերություններում և ոչ միայն՝ ինտիմ։ Մասկուլինային շեշտվածությամբ հասարակություններում սա տղամարդու համար խայտառակ պարտություն է, քանի որ կնոջ նկատմամբ իշխանություն չունենալու փաստը նշանակում է` հարվածի և կասկածի տակ առնել իր առնականությունը՝ տղամարդ լինելը:

Պետք է ասել, որ կանայք շատ հաճախ չունեն օրգազմի պահանջ, դա նախ և առաջ հենց իրեն` տղամարդուն է անհրաժեշտ:- Մեր այցելուներից հաճախ ենք լսում, որ տղամարդը ընկած է իրենց հեշտանքի հետևից, – նա անընդհատ հարցնում է` «Հը՞, ո՞նց էր, վերջացրի՞ր, քանի՞ անգամ վերջացրիր, դուր եկա՞վ քեզ»: Կանանցից շատերը անհարմար են զգում պատասխանելու` «Օրգազմն ինձ հարկավոր չէ, ինձ ուղղակի պետք է քեզ հետ լինել, զգալ, որ դու սիրում ես ինձ»: Փոխարենը, ցածր ձայնով կմկմում են` «այո, վերջացրի» և որպեսզի շատ չխորանան ստի մեջ և երկխոսությանը դադար տան, համեստորեն ամաչելու են տալիս…

Ի՞նչ է նշանակում, ուրեմն, օրգազմի կեղծումը հանուն տղամարդու, եթե կինը չունի դրա կարիքը։ Արդյոք դա կնոջ կողմից բեմադրված խաղ չէ՞ ընդամենը, որով նա իրավիճակի վերահսկողությունն առնում է իր ձեռքի տակ և օգտվելով տղամարդու անինքնավստահությունից՝ տնօրինում նրան տղամարդ դարձնելու կամ ոչնչացնելու գործընթացը։ Հեշտանքի ձևացումով՝ կինն այն համոզվածությանը կարող է գալ, իբր թե ինքը տիրապետում է իրավիճակին. նա կարող է «հեշտանքի պարտականության» կատարմամբ հաճույք շնորհել տղամարդուն, կարող է նաև հեշտանքի բացակայությամբ ապստամբել նրա դեմ, պատժել նրան: Ի՞նչ է ստացվում՝ տղամարդուն թվում է, թե նա իրավիճակի տերն է, ու դա այդպես չէ, քանի որ նա խաբված է։ Կնոջը թվում է, թե նա վերահսկում է տղամարդուն, ու դա այդպես չէ, քանի որ նրա գործիքը սուտն է։

Հայտնի է, որ ցանկացած հարաբերության մեջ իշխանության տնօրինումը և իրավիճակի վերահսկողության պահպանումը կողմերի կարևոր պահանջներից են։ Միջանձնային շատ վեճեր, արտաքնապես ծավալվելով ամենաչնչին մանրուքների շուրջ, խորքում շատ հաճախ ունեն հենց այս պահանջմունքի ոչ բավարարված լինելը, որն էլ տեղափոխվում է ինտիմ կյանք և դառնում սեռական կեղծիքի հիմք։ Ուրեմն ի՞նչ է պետք կեղծիքից խուսափելու համար, եթե ոչ զույգի ներսում իշխանության պայքարից հրաժարումը, վերահսկողության անդադար մոլուցքից ձերբազատումը՝ միմյանց անվերապահորեն վստահելու և փոխհամագործակցության հաստատուն կամքի հաստատմամբ։ Մի՞թե սա չէ խորքային մտերմության գաղափարը, ապահովության զգացումի և անձնային աճի անխոչընդոտ ընթացքի երաշխիքը։

Չտրվելով հեշտանքի ֆետիշացման վտանգավոր միտմանը, նշեմ, որ կնոջ հեշտանքն այնուամենայնիվ կարևոր սեքսուալ դրսևորում է, որից բարձրանում է նրա սեռական կյանքի և կյանքի որակը՝ ընդհանուր առմամբ։ Օրգազմի բացակայությունը մեծ մաս դեպքերում համարվում է սեքսոլոգիական խանգարում, որից իջնում է ինքնագնահատականը, սեփական լիարժեքության զգացումը։ Կինը հաճախ իրեն մեղավոր է համարում օրգազմ չապրելու խնդրում, սակայն դա այդպես չէ։ Կան բազմաթիվ պատճառներ, որոնք պայմանավորում են այս խնդրի առաջացումը։ Կեղծված օրգազմը /իմիտացիան/ կնոջ, ինչպես նաև տղամարդու մոտ սեռական անլիարժեքության առաջացման լուրջ պատճառ է և կարող է բերել զույգի հարաբերությունների ապակայունացման և լարվածության: Պրոֆեսիոնալ բժիշկ-սեքսոլոգի աջակցությամբ կարելի է այս խնդրին մեկընդմիշտ լուծում տալ։

Փակել

Մինչդեռ ընտրելով սեռական կյանքը պահպանելու որոշումը` զույգերը նոր ասպարեզ են բացում իրենց փոխհարաբերություների վերակառուցման համար, և այդ նոր փոխհարաբերությունները սովորաբար տարբերվում են նախկինից է՛լ ավելի խորը և է՛լ ավելի հարուստ բնույթով: Բացի այդ, սեռական կյանքի պահպանումը միանշանակ լավ է անդրադառնում ընդհանուր առողջական վիճակի վրա` կազդուրելով հիմնական հիվանդությունից վատթարացած առողջական վիճակը: Դե ինչ վերաբերում է սեռական օրգանների հետ կապված հիվանդություններին և հատկապես` այդ օրգանների վիրահատական միջամտությանը /արգանդի միոմա և այլ նորագոյացություններ,ձվարանի կիստաներ, շագանակագեղձի ադենոմա, միզապարկի նորգոյացություններ և այլն/ ապա դարձյալ պետք է ասել, որ սեռական պահանջի և սեռական հաճույքի վերապրումը այս պարագայում ևս պահպանվում են: Թերևս կարող են ծագել որոշակի դժվարություններ սեռական գրգռման առաջացման և պահպանման հետ կապված, բայց դա միանշանակ և գրեթե ամբողջովին լուծելի խնդիր է: Ընդ որում ինչքան շուտ է խնդրին լուծում տրվում, այնքան հեշտ և լիարժեք է դառնում սեռական կյանքի և սեքսուալության վերականգնումը:

Մյուս խնդիրը, որը լուծում է պահանջում զուգընկեր/ուհի գտնելն է: Ցավոք ամուսիններից որևէ մեկի մահը կարող է պատճառ դառնալ սեռական կյանքից հարկադիր կերպով զրկման: Այս տարիքում նոր ամուսնություն և առավել ևս նոր սիրային կապ ստեղծելը իսկապես դժվար խնդիր է: Երբեմն իհարկե, որոշում է կայացվում հանուն հանգուցյալ ամուսնու/կնոջ հանդեպ տածած սիրո հիշատակի հրաժարվել սեռական կյանքից և պահպանել ամուսնական հավատարմություն: Իհարկե վեհ գաղափար է և ուժեղ մարդու բնութագիր, խոսք չկա: Բայց այնուհանդերձ սեռական պահանջը երբեմն այնքան հզոր է լինում, որ ուղղակի անհնար է դիմակայելը և ակամայից միտք է առաջանում նոր սեռական զուգնըկեր/ուհի գտնելու և սեռական հարաբերության մեջ ընդգրկվելու մասին:

Պետք է նշել, որ սեռական կյանքի երկարատևությունը, այսինքն թե ինչքան երկար կշարունակվի սեռական կյանքը տվյալ անձնավորության կյանքում, կախված է սեռական պահանջի կանոնավոր բավարարումից: Ինչքան կանոնավոր է սեռական կյանքը մարդու կյանքում, այնքան երկարատև էսեռական կիրքը բավարարելու հնարավորության պահպանումը: Այնպես որ եթե տարեց անձնավորությունը ուզում է պահել իր սեռական կարողությունը, ապա հարկավոր է հնարավորինս շուտ նոր սեռական զուգընկեր գտնելը:

Լինում է և հակառակը: Ամուսնու/կնոջ մահից հետո հանկարծակի արթնանում է երկար տարիներ քուն մտած սեռական պահանջը: Այս երևույթը հանդիպում է նաև տարեց հասակում ամուսնալուծության պարագայում: Ամուսնական շրջանակներում ընկճված և արգելակված սեռական պահանջը վերջապես ազատության ելք է գտնում և բավարարման պահանջ ներկայացնում: Բայց սա այլ թեմա է: Հասարակությունը տարեց մարդկանց սեռական դրսևորումներին մեղմ ասած անբարյացկամ է վերաբերվում: Երբեմն ծայրահեղ անբարյացկամ վերաբերմունքը կարող է զզվանքի աստիճանի հասնել: Հաճախ ամուսինները երբ ծերանում են` լռելյայն որոշում են կայացնում սեռական կյանքից հրաժարվելու` պահպանելով իրենց «բարոյական դիմակը»:

Կան դեպքեր, հատկապես երբ կինը սեռական ցանկության խնդիր ունի` ամուսնու ծերանալը կամ որևէ հիվանդություն ձեռք բերելը դառնում է իսկական արդարացում և համոզիչ փաստարկ սեռական կյանքին ց’տեսություն ասելու, թեև այդ տղամարդը դեռ երկար կարող էր վայելել սեռական կյանքիհաճույքը: Մեկ այլ պարագայում, երբ խնդիր ունի տղամարդը, տարիքը և/կամ հիվանդությունը դառնում է թանկարժեք «ալիբի» կնոջ սեռական պահանջներից «վերջապես» փախնելու համար: Կարճ ասած, քանի որ տարածված է այն համոզմունքը, որ «բարոյական» տարեցները սեռական պահանջներ չեն ունենում, տարիքը դառնում է սեռական կյանքի առաջին թշնամին:

Տարիքի հետ կապված մյուս խնդիրը մարդու արտաքին տեսքի մեջ է: Մաշկը թուլանում է` կորցնելով իր առաձգականությունը, հայտնվում են կնճիռներ, հղիություններից և տարած վիրահատություններից հետո ձևախեղվում են մարմնի և մաշկի երբեմնի սեքսուալ ուրվագծերը, գիրության հետ կապված հայտնվում են ավելորդ ճարպի կուտակումներ, սպիտակ մազեր, մի խոսքով տարիքով մարդու մարմինը կարելի է ասել հակաէսթետիկ տեսք է ստանում և սեքսուալ առումով վանող է թվում: Սակայն, այս բոլորի հետ մեկտեղսեռական պահանջը այնուամենայնիվ շարունակում է ապրել և սեռական հաճույքի վերապրումը միանգամայն պահպանվում է: Ավելին, տարիների կուտակված սեռական փորձը և կյանքի փորձը սեռական հարաբերությունը կարող են դարձնել անզուգական և իր խորությամբ երբեմն անհասանելի: Այս տարիքում վերապրած սեռական հաճույքի ուժգնությունը կարող է մի քանի անգամ գերազանցել երիտասարդ տարիքի օրգազմի ուժգնությանը, քանի որ այս տարիքում միանում է նաև օրգազմի փսիխոէմոցիոնալ բաղադրիչը, որը կարող է հասցնել իսկական սեքսուալ էքստազի: Ցավոք այդ էքստազը չափազանց թանկ գին է պահանջում, ծերության և մահվան գիտակցման գինը:

Այսպիսով` սեռական կյանքը տարիքային սահմանափակում չունի, ցանկացած տարիքում հնարավոր է ապրել սեռական կյանքով և վայելել սեռական հաճույքի երանություն:

Փակել